Ken je dat gevoel dat je ergens helemaal in vastloopt, maar ook niet wilt opgeven? Pffff, dat had ik dus! Het onderstaande project, was er zo één…het wilde maar niet lukken met die kleine portretjes van de familieleden…wat een drama! En wat ik ook deed, het mislukte. Ik had eerst nog het idee om een ander project te starten, maar dat lukte niet echt…Loslaten blijft moeilijk, het spul bleef maar in mijn hoofd…hoe kon ik het toch oplossen? Uiteindelijk boodt de iMac uitkomst…de portretten kon ik digitaal ook schilderen, heerlijk uitvergroot en met de mogelijkheid om oneindig te gummen. Heerlijk, toen ik daar mee bezig was, voelde ik dat het goedkwam. En dat kwam het. Uiteindelijk…
Ik ben nu, na al die weken (ja, weken ja!), toch wel tevreden met wat het uiteindelijk geworden is.
Zo blijkt maar weer:
De aanhouder wint!
Oh yes…family does matter!
Liefs,Gera.
Zoals altijd is het weer prachtig geworden. Je kunt trots zijn op jezelf
Reacties zijn niet meer mogelijk.